Yeni ve bir koalisyon olan Geçici Hükümet’in politik başarısızlığı giderek daha belirgin hale geliyor. Ukrayna Merkez Konseyi Rada tarafından yayınlanan ve 11 Haziran 1917’de Tüm-Ukrayna Ordu Kongresi tarafından kabul edilen Ukrayna’nın düzenlenmesine ilişkin Evrensel Kanun, bu politikayı açıkça ortaya koyuyor ve başarısızlığının belgesel kanıtını sunuyor.
“Rusya’dan ayrılmadan, Rus Devleti’nden kopmadan” diyor kanun, “Ukrayna halkının kendi yaşamını kendi topraklarında şekillendirme hakkına sahip olmasına izin verin… Ukrayna’da düzeni sağlayacak tüm yasalar yalnızca Ukrayna Meclisi tarafından onaylanabilir ve Rusya Devleti genelinde düzeni sağlayan yasalar Tüm Rusya Parlamentosu tarafından onaylanır.”
Bunlar son derece açık sözlerdir. Ukrayna halkının şu anda Rusya’dan ayrılmak istemediğini özellikle belirtiyorlar. “Tüm Rusya Parlamentosu’nun” en yüksek otoritesine olan ihtiyacı inkâr etmeden özerklik talep ediyorlar. Bir sosyalist şöyle dursun, herhangi bir demokrat bile Ukrayna’nın taleplerinin tam meşruiyetini inkâr etmeye cesaret edemez. Ve hiçbir demokrat, Ukrayna’nın Rusya’dan özgürce ayrılma hakkını inkâr edemez.
Ukraynalılar ile Büyük Rusların özgür birliğini, iki halkın tek bir devlette gönüllü birlikteliğini savunmayı mümkün kılan yegâne şey bu hakkın koşulsuz olarak tanınmasıdır. Dil, toprak, karakter ve tarih bakımından birbirine bu kadar yakın olan iki halkın karşılıklı olarak yabancılaşmasına yol açmak için her şeyin yapıldığı lanetli Çarlık geçmişinden fiili olarak tam ve geri dönülmez bir kopuş ancak bu hakkın koşulsuz olarak tanınmasından geçmektedir.
Lanetli Çarlık, Büyük Rusları Ukrayna halkının cellatları yaptı ve Ukraynalı çocukların kendi anadillerinde konuşmalarını ve okumalarını bile yasaklayan bir nefreti körükledi.
Rusya’nın devrimci demokratları gerçekten devrimci ve gerçekten demokratik olmak istiyorlarsa, bu geçmişten kopmalı; kendileri için ve Rusya işçileri ve köylüleri için Ukraynalı işçi ve köylülerinin kardeşçe güvenini yeniden kazanmalıdırlar. Bu, Ukrayna’nın serbest ayrılma hakkı da dahil olmak üzere tüm hakları tam olarak tanınmadan yapılamaz.
Küçük devletlerin varlığından yana değiliz. Dünya işçilerinin “kendi” kapitalistlerine ve diğer tüm ülkelerin kapitalistlerine karşı en sıkı birliğinden yanayız. Ama bu birliğin gönüllü olması için, Rus ya da Ukrayna burjuvazisine bir an bile güvenmeyen Rus işçisi, şimdi Ukraynalıların ayrılma hakkını, dostluğunu onlara empoze etmeden, aksine sosyalizm mücadelesinde onlara eşit, müttefik ve kardeş gibi davranmak suretiyle dostluklarını kazanmaya çabalayarak savunuyor.
Öfkeden yarı çılgına dönmüş küstah burjuva karşıdevrimcilerin gazetesi Rech, “gayri meşru” kararları nedeniyle Ukraynalılara vahşice saldırıyor. “Ukraynalıların bu eylemi,” diyor, “kanunlara göre düpedüz bir suçtur ve ciddi meşru cezai tedbirlerin derhal uygulanmasını gerektirir.”
Vahşi burjuva karşıdevrimcilerin bu saldırısının üstüne eklenecek hiçbir şey yoktur. Kahrolsun karşıdevrimci burjuvazi! Yaşasın özgür Ukrayna’nın özgür köylü ve işçilerinin, devrimci Rusya’nın işçi ve köylüleriyle özgür birliği!
İlk kez Pravda’nın 82 numaralı ve 28 (15) Haziran 1917 tarihli sayısında yayımlandı.
Çeviri: Sena Aydın
Kaynak: https://www.marxists.org/archive/lenin/works/1917/jun/28.htm
