Cizre’ye taş atımı mesafesinde olan Derik, Rojava’da kadınların en güçlü olduğu şehirlerden biri. Türk devletinin soykırımcı bombardıman saldırılarının başladığı gün bu şehirden geçerek Rojavalıları bir kez daha tanıyoruz.
Bir kez daha tanıyoruz çünkü bu direniş dolu tarihi olan topraklarda Hayastan’dan Rojava’ya uzanan yaşamın sahibi Nubar Ozanyan sevgisi sadece TİKKO’cularda değil, Rojava’da bir evde yaşam buluyor.
Derik’te Ermeni bir aile, Nubar Ozanyan’ı tanımış, sevmiş ve ölümsüzlüğünü evlerinin duvarına asmış. Onun yoldaşı olmak yeteri kadar gurur ve onur vericiyken, bir de bu tablo ile karşılaşmak insanı tarifsiz duygulara sürüklüyor.
Rojava’da hangi eve giderseniz gidin mutlaka Rojava’yı Rojava yapan şehitlerin resimlerinin asılı olduğunu görürsünüz. Bir şehidi sonsuzluğa uğurlamak için şehitliğe giden halk orada kendini, kızını veya oğlunu bulur. Her mezar taşının başucu doludur. Şehit sonsuzluğa uğurlanır sıra kendi yitirdiğine gelir.
Mezar taşının başucuna sanki dün yitirmiş gibi duygulara kapılarak…
Serekaniye ve Gire Spi’deki direniş sadece o bölgenin sorunu değil çünkü Qamışlo şehri 14 Temmuz 2019 tarihinde 5 şehidini sonsuzluğa uğurladı. Savaşa ve patlayan bombalara inat şehitlik doldu taştı. Dilde sloganlar ve intikam yeminleri ile taşınan tabutlar zılgıtlarla defnedildi. Direnişi seçen bir halkın acısında da direniş sözleri ile hayat buluyor.
Her konuşanın Serekaniye ve Gire Spi direnişinden bahsetmesi tesadüf olamaz. Sürekli şehit haberlerinin geldiği Rojava’nın her şehrinde gözler kulaklar cephelerden gelecek haberlerin bekleyişi ile devam ediyor.
