H. Merkezi: Kayseri Bünyan 2 Nolu T Tipi Kapalı Hapishanesi’nde kalan tutsaklar Mezopotamya Ajansı’na gönderdikleri mektup ile hapishanede maruz kaldıkları hak ihlallerini kamuoyuyla paylaştı. Tüm sosyal etkinlik haklarının ellerinden alındığını kaydeden tutsaklar, havalandırmaların üzerlerinin tellerle örülüp, koğuşlara kamera yerleştirildiğini ve tüm yaşam alanlarının izlendiğine yer verdi.
Hasta tutuklular tedavi edilmiyor
Psikolojik işkencenin yanında gardiyanların sözlü ve fiziki işkencesine maruz kaldıklarını aktaran tutsaklar, hasta tutsakların tedavi edilmediğini, hastaneye sevklerin ise 4 ila 5 ay sürdüğünü ve hasta tutsaklara muayene sırasında kelepçe dayatıldığını kaydetti. Hapishane içerisinde iç postanın olmadığını ve mektuplarının ise keyfi olarak gönderilmediğini anlatan tutsaklar, arama adı altında koğuşlarının aranıp eşyalarının dağıtıldığını ve keyfi disiplin cezalarının verildiğini dile getirdi.
Radyo yasak
Sorunlar karşısında hapishane idaresiyle görüşemediklerini ve sorunlarının çözülmediğini belirten tutsaklar, hapishanede hiçbir şekilde tutsakların rehabilite edilmesi için kurs ve atölyelerin (saz, bilgisayar gibi) olmadığını aktardı. Tutsaklar, radyolara yasak getirildiğini, Yeni Yaşam gazetesinin bazen kendilerine verilmediğini ve TV kanallarının izlenmesinin hapishanenin keyfiyetine kaldığının altını çizdi. Görüşme sürelerinin 45 dakika olduğunu söyleyen tutsaklar, hapishane girişinde tutsakların çıplak arama dayatmasına maruz kaldığını sözlerine ekledi.
Gardiyanın darp etmesi işkence değilmiş!
Bafra Hapishanesi’nden sevkle gelen tutsakların hapishanegirişinde çıplak arama dayatmasını kabul etmediği için işkence gördüğünü aktaran tutsaklar, son olarak şu sözlerle duyarlılık çağrısında bulundu: “Arkadaşımız elbiseleri yırtılıp, darp ediliyor. Biz buna işkence deyince ağır disiplin cezaları veriliyor. Cezaevinde Hanifi Eser adlı arkadaşımız ağır hastadır. En son böbreklerinden rahatsız olunca çok acil hastaneye kaldırılmasını istedik. Ama idare arkadaşımızı günlerce bekletti. Eğer idareyi zorlamaya devam etmeseydik arkadaşımız hayatını kaybedebilirdi. Artık kan atıyordu. Bu gibi onlarca sıkıntı yaşıyoruz. Ama insani ve vicdani olarak sesimize ses verecek hiç bir kurum veya Bakanlık yok. Bedrettin Hasar adlı arkadaşımızın belinde parça var. Onu çok zorluyor. Revire gidip acil sevk yazdırdı. Ama talebine 4 ila 5 ay sonra cevap verildi. İnsanlar ölüme terk ediliyor. Biz tutsaklar olarak tüm kesimlere duyarlılık çağrısında bulunuyoruz.”
